Na przestrzeni wieków, niektóre postacie historyczne znacznie się odznaczały, uważane były za godne naśladowania, dokonywały rzeczy, które w znacznym stopniu wpływały na rozwój chrześcijaństwa, przez co zostały kanonizowane. Jedną z takich osób była Katarzyna Aleksandryjska.
Święta Katarzyna Aleksandryjska jest jedną z Czternastu Świętych Wspomożycieli, czyli pocztu świętych, których modły o ratunek przed epidemiami i innymi chorobami były wyjątkowo skuteczne.
Poczet ten dotyczy świętych, którzy żyli w III i IV w. n.e. Tak więc, wedle legendy, Katarzyna Aleksandryjska przyszła na ten świat w okolicach 282 roku, a zmarła w ok. 300 r. Jej kult jest dość powszechny czemu nie można się dziwić, ponieważ osoba ta jest patronką wielu osób, stąd też mówi się, że jest patronką dosyć obciążoną. Dlaczego?
Jej patronat obejmuje żony i dziewice, młynarzy, fryzjerów, garncarzy, garbarzy, przewoźników, woźniców, marynarzy, szwaczy, zecerów, notariuszy, adwokatów itd. Opisywany patronat dotyczy w gruncie rzeczy wszystkich zawodów, które mają styczność z kołem lub nożem.
Ponadto, Katarzyna Aleksandryjska jest również patronką nauki, a także Sorbony w Paryżu, całej wyspy Cypr, literatów. bibliotekarzy, wyższych uczelni, filozofów, uczniów i studentów, nauczycieli, grzeszników, uczonych, teologów, a nawet Nowego Targu.
Katarzyna Aleksandryjska to kobieta, która za swojego życia nie związała się z żadnym mężczyzną. Ma to związek przede wszystkim z jej całkiem wysokimi wymaganiami, dotyczących pięciu cech, które powinien mieć kandydat na męża. Kawaler musiał być młody, współczujący, bogaty, mądry i urodziwy. Z tego względu wszyscy potencjalni mężczyźni Katarzyny musieli odejść, ponieważ żaden nie był w stanie spełnić tych warunków. Świadkiem tego była jej matka, która zaprowadziła Katarzynę do pustelnika, gdzie dostała ona od mędrca ikonę Teotokos. Dzięki temu, we śnie, Katarzyna Aleksandryjska spotkała się z Jezusem Chrystusem, który w towarzystwie swojej świętej matki, wsunął na palec Katarzyny złoty pierścionek zaręczynowy.
Podczas pobytu w Aleksandrii, Katarzynie nie spodobały się zorganizowane przez cesarza obrzędy na cześć pogańskich bogów, ponieważ wymagało to licznych ofiar z ludzi. Postanowiła więc wybrać się do świątyni i tam przeprowadziła władcy wykład na temat wiary w jednego Boga.
Niedługo później czekała ją męczeńska śmierć, której powodem było między innymi nawrócenie żony cesarza Maksencjusza na chrześcijaństwo, a sam wyrok został ogłoszony po wielkiej debacie religijnej. Podczas niej, Katarzyna Aleksandryjska okazała się być bardziej biegła intelektualnie, niż pięćdziesięciu mędrców pogańskich, których w większości, udało jej się nawrócić. Niestety, nie spodobało się to cesarzowi, który skazał Katarzynę na tortury, takie jak łamanie kołem, a następnie na śmierć. Katarzyna miała wtedy 18 lat.
